Ochtendprinses

De wekker gaat
Hij sluipt geluidloos
Als een ninja van de trap
Zij heeft sonar en roept luid
'Grote bed, grote bed' ...
 
Het is half zes, begint de dag
Samen met mama
Soezen in het grote bed

Haar duim slurpend
Haar pony kroelend
Is ze onze liefste ochtendprinses

 

Bankjes

Bankjes

 

Elke keer als ik er loop

Telkens wanneer ik er weer eens fiets
Valt mijn oog op dat hout
Zoveel goeds en beetje fout
Planken gebouwd voor stille hoop

Wat zouden de bankjes
Langs de IJssel
In het park
Onderweg met blik vooruit
Over al die mensen kunnen verhalen

Van het zitten
Van het spelen
De passanten
Nooit vervelen
Al die woorden
Alle talen

Zo gezegd en zo gezwegen

Van de Poolse en haar heimwee
Van de jongens met hun weed
Van de opa met zijn kleinkind
Vol vriendinnen en sigaretjes
Kleine leed, geheimen en gedeelde kleine pretjes

Moment vervlogen, niet meer te achterhalen

In de zon en in de regen
Alleen de bankjes
Zullen blijven
Zullen blijven zwijgen
En daarin nimmer falen

 

Mariska de Groot, fluisterdichter

 

 

 

Herfst in de lucht

Kliko en de onverwachte redder

Kliko en de onverwachte held

Niet elke held
Rijdt op een paard
Vecht met een draak
Nooit uitgeteld

Ook een vuilnisman

Kan op een dag
Een redder zijn
Heel onverwacht

Zo hoorde hij op ophaaldag

Zacht ‘oink oink oink’
Waar stilte lag
Zijn hart maakte een sprong
Toen hij onder het afval een cavia zag

Het scharminkel met een slechte start

Sprong uit de bak
Recht in zijn hart
Waarna hij hem in veiligheid bracht

Daar kreeg het beest een geuzennaam
‘Kliko’ mocht hij heten
De dierenarts maakte hem weer heel
Opdat we niet vergeten

Kliko blijkt een kleine boef

Hij heeft mijn hart gestolen
Wij noemen hem nu Joepie
Joepie, vier het leven!

Van fluitekruid tot boterbloem

Van fluitekruid tot boterbloem

 

Het park was een wolk

Van fluitenkruid en boterbloem

Ik kon het niet weerstaan

 

Onder een oude kastanjeboom

De rose kaarsen fier rechtop

Legde ik me neer

Ik staarde door het witte kant

Het groene bladerdek

Naar de blauwe lucht

 

‘Zo zou de hemel zijn,

Als je haar bedacht’, dacht ik

En hoopte ineens intens

dat mijn jas niet vies werd

 

Van even hemels weer aards mens

 

 

Rauw

Rauw

Mijn rouw zit verstopt
Hij woont in mijn keel
Knijpt mijn strot dicht
Verkrampt de woorden die ik spreek

Hoe ziet mijn rouw eruit

Het ziet eruit als elke dag
Ik spreek, ik loop,
Er zijn momenten dat ik lach

Ik ben op mijn werk

Ik ben thuis
Ik bezoek een verjaardag
Boodschappentas

Mijn rouw geeft een derde oog

Wat doe je nou?
Ben jij dat?
Hoe kun je door?

Mijn rouw en ik zijn geen vrienden

Dan had ik al afscheid genomen
Tot ziens, ik zal je missen
Niet- en wel

Mijn rouw maakt van mijn leven modder

Alles valt me zwaar
Mijn loop is zwaar
Mijn spraak is zwaar, mijn lach

Ik heb afscheid genomen

Ik zal je missen, wel en niet
De rouw kwam ongevraagd
Zo rouwde ik dagelijks om jou

Pappa

 

 

 

Herfst in de lucht

Het bruin knabbelt aan de bladeren
Zomers groen trekt zich bescheiden terug
En de zon zendt traag gouden stralen
Er zit herfst in de lucht

Wat ben je mooi, vrouw

Wat ben je toch mooi verpakt

Vrouw
Met je grote troosthanden
En je zoete beloftemond
Je uitvouwbare verwarmarmen
Je verscholen godinnengrot
En je aardse houvast-lheupen

               

Wat ben je toch mooi van binnen
Vrouw
Met je rijke zinnen
Je soms stenen struikelgedachten
Je over-de-kop emotie
En elke dag opnieuw beginnen

Wat dans je toch mooi door het leven
Vrouw
Met je onweerstaanbare levenslust
Kunst van omgaan met weerbarstigheden
En na ’s avonds ook wel ‘s uitgeblust
Je veerkracht
en talent voor opstaan na vallen

Wat is er toch veel van jou om van te houden

Vrouw
Op een lichte en donkere dag
Je verpakking en je binnen
Je dansen, rijk met al en je minnen
Dat je dat onthouden mag


Na weer eens een keer deel te nemen aan een workshop buikdans (tribal fushion, door Sulayca Soyo, bij Sheila's buikdanscentrum) zat ik vol energie en positieve vibes. Vandaar! Ook toe aan een feel good factor en vrouwelijkheid vieren: http://www.sheilabuikdanscentrum.nl/

Hou het simpel

Hou het simpel

 

Hou het simpel
Trek de stekker er eens uit
Je telefoon, de tablet, je 'social life'
Alles kan in pauzestand
Adem in en adem uit

Hou het simpel
Luister nooit naar goede raad
Maak vandaag je eigen smaak
Droom over verjaardagstaart
Snoepen mag maar niet te vaak

Hou het simpel

Bak weer pannenkoeken met stroop
Weet je nog van pimpampet
Draai je nog eens om in bed
En laat meer hangen dan je koopt

Hou het simpel

Tel echte vrienden op één hand
Lekker kamperen in eigen land
Aandacht voor een goed gesprek
Hoe ben je hier toch aanbeland

Hou het simpel

Er is ten slotte alleen vandaag
Gister was gisteren al vaag
En morgen is een grote vraag
Hoe hou ik het simpel..?
Misschien wil ik het te graag

 

Verleidingskunsten van een vuurvlieg

Verleidingskunsten van een vuurvlieg

Een lichte boodschap

krijgt nauwelijks gehoor

Alleen in het duister

Breekt zwak knipogen door

 

Het vuurvliegje dartelt,

Hij schittert en straalt

Hij weet van geen stoppen

Hij duikt en spiraalt

 

Sterrenstof, liefdestaal

Lichtend seinen, donkere dans

Vallende sterren, kometen met staart

Morse in lijnen, choreografie met een glans

 

Wie drijft tot passie maar knipoogt slechts zelden

Geloof het, of niet

Het is een rookmelder

Dat is zijn muze en houdt zich daar doof

Van baken tot liefdesverdriet voor groots uitgesloof

 

We zijn op vakantie geweest naar Sauerland en we hebben van alles gezien: hazelwormen, roofvogels, muizen en hamsters, veel verschillende vogeltjes en vuurvliegjes. Zo feeeriek. Maar 's nachts zat er een op onze slaapkamer en dansen dat ie deed... dan ga je toch denken: waarom?

 

Museum van oud keukengerei, Kleistraat 5a Olst

Museum van oud keukengerei, Kleistraat 5a Olst

Een tafel vol schalen

En bonte verhalen
Werd er nog maar gemalen
Geweckt en gemangeld
Wie niet goed kijkt
Ziet alleen  maar potten en pannen

Het kwam uit haar hart
Soms uit een boek
Ging door haar handen
Belandde op borden
En vulde hun magen

 

Bonte verzameling
Molens en ketels
Vergieten en dekschalen
Wie luistert, hoort hoe
Moeders hier kookten
Vaders beminden
Levens geleden
Gaven voor kinderen

Weten hoe het vroeger was?
Blote billetjes in het gras

Schorseneren en kweeperen
Jam maken en soep passeren
Kantklossen en kleedjes haken
Zo waren onze manieren
In de tijd van kwartjes en knaken

Op een van mijn vakantiefietstochten, heb ik dit bezocht: helemaal leuk! http://www.keukengereimuseum.com/

 

 

 

Otto Ferner

Otto Ferner

Dag steen

Met je naam geschreven
Gelegen in het pad

Bijna was ik gestruikeld

Het was mijn oog
Mijn blik die viel

Op de schoongeschreven letters

Tussen mos en steenbeslag
Keurig gekruld en meegebakken
‘Otto Ferner’ die daar lag

Nu kan ik niet meer ophouden

Aan je te denken, Otto Ferner

Lopen denken aan Otto,

Met je nu eeuwige faam

Wie ben je Otto, waar zit je?

Wat doe je Otto en wanneer?
Waarom schreef je je naam, Otto

Was het voor of na het bakken

Die steen, ligt die al lang
En was je snel klaar

Zo loop ik verder, in gedachte

Geschreven in steen

Otto Ferner: Grafitti artiest, avant la lettre

 

 

Accu opladen

Lopend door het Worplantsoen

Wandel tussen bomenschoon

Diepgeworteld en vasthoudend

Laadt je batterij weer op

En de stroom is zeker groen!

 

 

Voor vaderdag

Voor de leukste vader van Deventer

Stapper de stap

Kijk maar eens hoe groot ik ben

Ik pas jouw schoenen hoor
Ik zet nu reuzestappen,
ik loop lekker door

Kijk maar eens hoe mooi ik ben

Ik draag jouw ketting hoor
Kijk nog eens in de spiegel
Ik zit er lekker voor

Mama, ik wil net als jij

Papa, ik doe zoals jij
Ik wil heel snel groot zijn
En dat word ik vandaag

Kijk eens even hoe goed ik help

Ik doe de afwas zelf
Ik spatter in het wasbak
Ik ben al op de helft!

Voel eens hoe ik kussen kan

Rode mond, mondje getuit
Met jouw rode lippenstift
Doe ik mijn oogjes dicht en mmm *smak* vooruit

Mama, ik wil net als jij

Papa, ik doe zoals jij
Ik wil heel snel groot zijn
En dat word ik vandaag

Stapperstap, kijkerdekijk

Spatterdespat, smakkerdesmak
Hoe knap vind je dat?

Stapperstap, kijkerdekijkSpatterdespat, smakkerdesmak

Reuzeknap is dat!

 

 

 

 

Pimpelmezen

 

Pimpelmezen

 

Vadermees en moedermees
Racen voor de kinderen
Een worm hier, een vliegje daar
Dan weer eens een mug
De hele dag gaan ze in en uit
Snel erheen en vliegsvlug weer terug

 

Zoals dat gaat, beginnen op een dag
De mezen moe te monkelen
 'De kinderen groeien wel als kool
Maar kon het maar wat simpeler
Voor je het weet gaan ze naar school
Maar heb ik geen moment gehad
Voor even lekker pimpelen'

 

Door Mariska de Groot, fluisterdichter

Radiodichter

Vanaf deze maand ben ik 'radiodichter' in het programma Music dreams, van Deventer RTV. Helemaal leuk. Elke dinsdag vul ik de rubriek 'dichtbundel' met eigen werk. Hierbij een eerste gedicht, voor 5 mei, bewerkt met beelden bij woorden.

Caravan op marktplaats

Als hij de straat uitrijdt

Voel ik het in mijn lijf
Elke cel gevuld met verdriet
Ik hang van tranen aan elkaar

Na jaren trouwe dienst

Een afscheid, niet verdient
Maar toe aan een volgende stap
En misschien een nieuwe vriend

Daar sta ik dan, ik zwaai je uit,

Ik ben zo’n trut
Mijn portemonnee zwijgt, heel bewust
Zojuist gevuld met schuld

Mijn huisje op twee wielen

M'n hutje op de hei
Zoveel plezier gekend
Maar je past niet meer bij mij

Stoeien met de stokken

Kleurig plakband als tomtom
Er kwam een laatste keer
Laatste keer ruzie in de tent

Terwijl ik groeide,

Kromp jouw maat
Je bevatte eerst de vrijheid
Die werd nu ingeperkt

Ga maar naar die ander

Die gun ik jouw geluk
Jij brengt het op twee wielen
Ik heb het bijna al verwerkt

Nu weer anders, anders mooi

Daarom sta ik daar te zwaaien
Pak ik nieuwe vrijheid
Een nieuwe gouden kooi

 

 

 

 

 

 

Stapperdestap

Kijk maar eens hoe groot ik ben

Ik pas jouw schoenen hoor
Ik zet nu reuzestappen,
ik loop lekker door

Kijk maar eens hoe mooi ik ben

Ik draag jouw ketting hoor
Kijk nog eens in de spiegel
Ik zit er lekker voor

Mama, ik wil net als jij

Papa, ik doe zoals jij
Ik wil heel snel groot zijn
En dat word ik vandaag

Kijk eens even hoe goed ik help

Ik doe de afwas zelf
Ik spatter in het wasbak
Ik ben al op de helft!

Voel eens hoe ik kussen kan

Rode mond, mondje getuit
Met jouw rode lippenstift
Doe ik mijn oogjes dicht en mmm *smak* vooruit

Mama, ik wil net als jij

Papa, ik doe zoals jij
Ik wil heel snel groot zijn
En dat word ik vandaag

Stapperstap, kijkerdekijk

Spatterdespat, smakkerdesmak
Hoe knap vind je dat?

Stapperstap, kijkerdekijk
Spatterdespat, smakkerdesmak

Reuzeknap is dat!

 

 

 

 

 

 

De gele redder

Sta je stil
Om je heen luid geraas
Klopt je hart hard
Motor kil

Daar komt de gele redder
Kap open, even starten
Work that magic
En, hèhè, je kan weer verder

De wegenwacht
De vriend
die elke automobilist in nood
Verdient

Ach erme ik, deze week autopech. Tijdens een ontzettend dikke spits tot stilstand gekomen en uiteindelijk, dank! hulde! weggesleept door de Wegenwacht. De auto en ik zijn inmiddels weer vriendjes...

Pluk een ster

 Voor mensen met wensen en dromen bij volle maan:

Goed voor even dagdromen..........

Pluk een ster

Pluk een ster

 

Zal ik je naar boven dragen
En de volle maan gaan vragen

Je dromen opgevouwen in je zak

Als we daar dan samen staan

In het licht van de wijze maan

'Maan, is er een droom die je bevalt
Ken je nog een ster die valt?'

Zal het ons dan ook gaan lukken

De mooiste ster voor jou te plukken

Voor een droom die niet verdwijnt

Als de dageraad verschijnt



De foto heb ik zelf gemaakt op Radio Kootwijk. Bij zonsopgang trof ik een trap die gereed stond om je naar de maan te brengen en al je dromen, die de maan vast allang kent, in te fluisteren. Nu nog wachten op die ene vallende ster en al jouw wensen komen uit.

(c) Mariska de Groot

Groen genoeg

Het was de dag
Dat ik aan de IJssel zat

Zon en maan
Wind in mijn haar
Wind in mijn hoofd
Wind in mijn hart

De stroming voerde me mee
Toch zat ik onbewogen

Het was die dag
Dat ik bedacht:

Mijn gras is groen genoeg

De kracht van Overijssel

Op 4 maart is de ontknoping, na de nominatie tot provinciedichter 'Dichter bij Overijssel', wordt dan bekend gemaakt wie deze eervolle taak mag vervullen. Ik ben goed voorbereid, ik heb een jurk, de mannen zijn aangekleed en ik oefen voor de zekerheid mijn 'dapper doorzetten'- gezicht. Want alle genomineerden zijn dijken van dichters, dus het zal spannend blijven en moet je ook - sans rancune- aanvaarden hoe het vallen zal.
Afgelopen weken heb ik poëzie aan Overijssels nieuws of thema's verbonden, om mijn motortje inspiratie te geven. Hieronder een lofdicht op de provincie zelf.

 

De Kracht van Overijssel

 

De geschiedenis van Overijssel

Loopt over van strijden
Moeilijke tijden
Groei, industrie, Kogge en Hanze
Schilders en dichters, kerk, verlichters
Ondernemen en kansen

Rivieren treden meanderend buiten

Nemen de ruimte
(IJssel, Dinkel, Overijsselse Vecht, de Regge
Linde en Bijlinde, Steenwijker Aa, Zijlkolk en Varkensgat
Kattendiep en Keteldiep, Zwarte Water, Goot en Ganzediep)
Dijken van mensen die landschap ontsluiten
Onbevreesd en Overvloed stuiten

Wie rekt de grenzen

Bouwt aan de wijken
Gebruikt sport om te strijden
Dat zijn de mensen
Doorleeft alle tijden

Overijsselaar, waar denk je aan
Wat houdt je wakker?
Wie houdt je warm?

 Wat is de vinger op dat gevoel

Is het dat er zoveel natuur is
Of dat het een oude cultuur is
Misschien dat een aardappel wel of helemaal niet duur is

 Maar het gaat niet om je mooie kop, je auto of je geld

Om elk gezette voetstap, op bodem die je kent
Het gaat om waar je wiegje stond of waar je hoofd ’s nachts rust
Het gaat om wie je groeten kan en dat je wordt gekend

 

Overijssel, goed goan!

 

 

Final embrace, world press photo

Vandaag een bezoek gebracht aan het Ikonenmuseum in Kampen voor de World Press Photo tentoonstelling. Wat een prachtige beelden uit natuur, sport, huiselijk leven en (hard) nieuws en wat een technieken zijn er gebruikt. Net als veel andere kunstuitingen, is het toch een combinatie van inspiratie en transpiratie. Eén van de foto's die ik niet licht zal vergeten, is deze hieronder. Bam, recht van de muur, in mijn gevoel. Foto: Taslima Akhter

 

 

Final Embrace

 

Een traan van bloed

Verlaat jouw oog
Verstilde omhelzing
Tederheid en steen

Gruizige geborgenheid
Tussen kapot, ontvlochten beton

Goedkoop textiel

Ontnam jou anonimiteit

Een traan verlaat mijn oog

Ik staar versteend
Wat heb ik anders te geven
Dan medeleven

 

 

Ottersporen speuren

Nee, geen komkommernieuws, het is nog winter

De Twentse otter keert heus weer
Via de kronkels van de Dinkel
Zet hij zijn zwemvliesschreden neer

 Het is geen wolf

Of Veluwepuma
Geen bruine beer noch WC-cobra
Maar doet voorzichtig, neemt de zebra

Kijkt goed uit bij oversteken

Links, rechts, links, liefst nog een keer
De schrik zit er nog stevig in,
Geen geplette otters meer!

Als ik toch een otter was,

Ging ik ook meanderen
Bochten volgen van de Dinkel
En vele vissen vangen

Om mijn nominatie tot Dichter bij Overijssel te vieren en mijn blijdschap hierover te delen, zet ik me in - zeker tot 4 maart de uitreiking-  om tot gedichten te komen met een relatie met Overijssels nieuws of elementen. Tone of voice, woorden vinden, passend in deze mooie nieuwe puzzel. Al zoekend naar aanknopingspunten, trof ik dit bericht bij RTV Oost:

 

Het heeft er alle schijn van dat opnieuw een otter de Dinkel als leefgebied heeft gekozen. Het afgelopen weekeinde zijn verse sporen gevonden van een otter op drie plaatsen in het stroomgebied van de Dinkel in Twente. Dat meldt de Twentsche Courant Tubantia.

Carl Derks van de Otterwerkgroep in Overijssel trof langs de Dinkel sporen aan in Losser, bij de Snoeijinksbeek en langs de oevers in het Lutterzand. Dat betekent dat er opnieuw sprake is van een 'Twentse' otter. Dat was niet verwacht nadat de enige otter die sinds 1945 in Twente is gesignaleerd begin dit jaar dodelijk verongelukte op de Dinkelbrug bij natuurgebied Ottershagen.

Met de vondst van verse sporen in het afgelopen weekeinde staat vast dat er in ieder geval één otter langs de Dinkel actief is. Het vermoeden bestaat dat meerdere otters via het stroomgebied van de Vecht hun weg naar de Dinkel weten te vinden.

De IJssel stroomt

De IJssel stroomt
Met oeverloos geluid
Mijn ene oor in
Het andere uit

 

Kort gedicht voor mensen met weinig tijd ;)

Visman van Deventer

Soms wil je woorden bij beelden, soms beelden bij woorden. De Visman van Deventer is een van de ingezonden gedichten voor 'Dichter bij Overijssel'. Zo blij met mijn nominatie voor provinciedichter van Overijssel. Op 4 maart de ontknoping.


De Visman van Deventer
 
Een man met kloten om zijn nekEen vissenkop en knappe broek
Kijkt over de IJssel en denkt ‘wat gek’
Een zeemeermin is wat ik zoek

Lag Denemarken hier maar om de hoek
Dan kon ik nog eens sjansen gaan
Als bokking zou ik kunnen zwemmen
Maar ik sta hier maar te staan

Ha, ik overzie de IJssel
Half man en half vis                                                                       
En mijn lot ligt hier besloten
Het is een vrouwe die ik mis

De lokroep der sirenes
Waait met de noordenwinden aan
Was ik niet in brons gegoten
Zou ik hier niet langer staan

Nog één keer

Gestolde tijd

En samen zijn
Niet meer thuis en toch een haven

Ik kan – nee ik wil

Me geen voorstelling maken
Van hoe zeer ik je missen zal

Er is hier alleen maar ‘nu’

En zolang dat ’nu’ duurt
Laat mij om ‘nog een keer’ vragen

Nog één keer jou zien lachen

Nog één keer je hand pakken
Wat een rijkdom opeens

Wetend wat in jouw hart sprak

Lezend wat jouw ogen zeggen
Dankbaar voor wat is geweest

Straks, geen kopjes koffie meer delen

Eerdaags, geen ‘tot de volgende keer’
Ik laat je gaan, mijn lief, maar afscheid nemen doet zeer



Om mijn nominatie tot Dichter bij Overijssel te vieren en mijn blijdschap hierover te delen, zet ik me in - zeker tot 4 maart de uitreiking-  om tot gedichten te komen met een relatie met Overijssels nieuws of elementen. Tone of voice, woorden vinden, passend in deze mooie nieuwe puzzel. Al zoekend naar aanknopingspunten, trof ik dit bericht bij RTV Oost:

Enkele honderden belangstellenden hebben vandaag gebruik gemaakt van de mogelijkheid om de vorderingen van de bouw van het nieuwe hospice in Raalte te bekijken. De bouw ligt op schema, het hospice wordt waarschijnlijk in mei geopend.


Een bron van inspiratie, als je bedenkt hoe waardevol een hospice verblijf is, voor gasten en hun bezoekers. Vandaar het gedicht 'Nog één keer', vanuit het perspectief van een naaste. 

Beelden bij woorden, kriebels

 

Soms wil je woorden bij beelden en soms beelden bij woorden. Dan dan is er Youtube.
Zoekopdracht 'Fluisterdichter' brengt je naar het kanaal.

Ik heb kriebels vanbinnen
Maar ik wil niet krabben
Ik ben bang dat
Die vlinder zal ontsnappen

- Door een deurtje bij mijn navel-

Morgen zet ik er een bordje neer:
'Alleen bestemd voor eenrichtingverkeer'

Dinsdag Dichtdag, 'Alaaaf uit de Boeskoolstad'

 

Alaaf en de Boeskoolstad

Ik weet nog dat ik als klein meisje keek
Bibberend van de kou, bij wat schier eindeloos leek
De bonte stoet praalwagens tijdens carnaval

Bij opa en oma keken ze toen thuis
Duitse zenders op de buis
Das war fröhlichste van allemaal

Dit weekend kwam het carnavalste carnaval

Fijn weer in oma’s huis
Door de beelden uit ‘Boeskoolstad’, Oldenzaal

Eindelijk jezelf zijn deze dagen,

Piraat, Maja de Bij, een superheld
Door een masker voor te dragen

En dan morgen weer normaal

Kantoorklerk, monteur, brave broeder
Thuiszorgzuster, juf of ploetermoeder


Elke Dinsdag Dichtdag  vanwege mijn nominatie als Provinciedichter, Dichter bij Overijssel . Om mijn blijdschap hierover te delen en Overijssels poëtisch motortje goed te laten pruttelen, volg ik tot de uitreiking op 4 maart het provincie nieuws, groot of klein.  Deze week schreef ik over: verdwaalde pony's in Nieuw Heeten en het carnaval te zien via RTV Oost in Oldezaal. Valentijnsdag was ook deze week en daarom ook hartverwamende poëzie voor mijn geliefde.  Bijzonder was het deze week, dat mijn portret als genomineerde getoond werd bij RTV Oost, in het programma OveruitdeKunst (aanvang: bij minuut 12)
Omdat ik warme herinneringen heb aan het kijken (in de kkkou) naar vele optochten, vroeger, is de keuze voor deze Dinsdag Dichtdag op 'Alaaf uit de Boeskoolstad' gevallen.

Alaaaaf

Ik weet nog dat ik als klein meisje keek

Praalwagens stoet tijdens de carnaval
Bibberend van de kou, bij wat eindeloos leek

Bij opa en oma keken ze toen thuis

Duitse zenders op de buis
De fröhlichste van allemaal

Eindelijk jezelf zijn deze dagen,

Piraat, Maja, Heidi, superheld
Door een masker voor te dragen

Vandaag kwam het carnavalste carnaval

Fijn in oma’s huis
Van de beelden uit Oldenzaal

En dan morgen weer normaal

Kantoorklerk, brave broeder
Thuiszorgzuster, juf en ploetermoeder

Portret in de uitzending RTV Oost, OverUitdekUNST

Vanwege de nominatie van provinciedichter, Dichter bij Overijssel, gebeuren er allerlei boeiende dingen. Twee weken geleden nam Peter Schoof van RTV Oost een interview af en maakte er een mooi portret van. Vandaag wordt het uitgezonden, we gaan met zijn allen kijken.

Kijk ook, via deze link, het fragment start bij 12 minuten

(en oh oh oh wat is het beeldig. En oh oh oh, had iemand me niet even een pincetje kunnen toestopppen, hahaha)

Valentijn

Je bent mijn vaste vuurtoren

Breed baken in woelige baren
Mijn lichtpunt in het duister
Ik sta in vuur en vlam

Je ronde trappen zou ik

Flink doorstappend bestijgen
Om met ogen op de einder
Hoogte van jou te kunnen krijgen

Je bent mijn rustpunt, m'n Brandaris

Wie denkt dat knus samen saai is…
Weet niet dat ons verhaal
Voor ons nog lang niet klaar is











Voor mijn eigen Valentijn, van een geheime aanbidder. We kunnen in al het Overijssels gebeuren wat thuus op de bank gebeurd natuurlijk niet overslaan.