Als hij de straat uitrijdt
Elke cel gevuld met verdriet
Ik hang van tranen aan elkaar
Na jaren trouwe dienst
Een afscheid, niet
verdientMaar toe aan een volgende stap
En misschien een nieuwe vriend
Daar sta ik dan, ik zwaai je uit,
Ik ben zo’n trutMijn portemonnee zwijgt, heel bewust
Zojuist gevuld met schuld
Mijn huisje op twee wielen
M'n hutje op de heiZoveel plezier gekend
Maar je past niet meer bij mij
Stoeien met de stokken
Kleurig plakband als
tomtomEr kwam een laatste keer
Laatste keer ruzie in de tent
Terwijl ik groeide,
Kromp jouw maatJe bevatte eerst de vrijheid
Die werd nu ingeperkt
Ga maar naar die ander
Die gun ik jouw gelukJij brengt het op twee wielen
Ik heb het bijna al verwerkt
Nu weer anders, anders mooi
Daarom sta ik daar te
zwaaienPak ik nieuwe vrijheid
Een nieuwe gouden kooi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten