Van fluitekruid
tot boterbloem
Van fluitenkruid en boterbloem
Ik kon het niet weerstaan
Onder een oude kastanjeboom
De rose kaarsen fier rechtop
Legde ik me neer
Ik staarde door het witte kant
Het groene bladerdek
Naar de blauwe lucht
‘Zo zou de hemel zijn,
Als je haar bedacht’, dacht ik
En hoopte ineens intens
dat mijn jas niet vies werd
Van even hemels weer aards mens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten