
Geven
Zij krijgt waar ze op hoopte
Die mooie wikkel
Ze kan niet wachten
Van verlangen
Ze zal nooit vergeten
Dat hij niets nam
Alleen maar gaf, naar haar keek
En genoot
Die dag staat haar nog zo bij
Zo voor de geest
Alsof het gister
Niet lang geleden was
Ze waren groot geworden
Ouder ook
Maar hij keek nog steeds
En zij genoot
Dit gedicht is gepubliceerd onder pseudoniem: Robinson Spaans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten