Ik kwam een moment van geluk tegen
En liet het ongemerkt passeren
Zonder een seconde erbij stil te staan
Terugkijkend vind ik dat ongelooflijk
Van een zeldzame stommiteit
Om verdriet wel vast te houden
In elk geval weet ik nog waar het was
Op het plein bij het Louvre
Zal het daar nog op me wachten?
Een retourtje Parijs, s’il vous plait
Hans de Booy ging wel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten