Door de warme telefoon klonk: ‘Ik heb al een vriendin. Maar zelfs al had ik geen vriendin...’ Daar onderbrak ik wat er ging komen, met een lafhartig ‘Maakt niet uit, joh... We zien elkaar wel weer’. De implicatie van wat hij zei, was me toch wel duidelijk. Al waren we de laatste twee mensen op aarde. Al was ik Eva en hij Adam en hing er een slang uit een boom naar appels te happen. Al was de komst van een nieuw menselijk ras volledig van ons afhankelijk. Al zaten we op een onbewoond eiland met buiten mij alleen van die blote billen bavianen. Dan nog moest hij er niet aan denken om met me uit te gaan... AUW. Blauwtjes lopen is niet fijn.
Bij daten hoort niet alleen zoeken en eten. Afwijzen en afgewezen worden is ook onderdeel van het spel. Ik ben geen fan van blauwtjes. Ik probeer sjiek te incasseren en wuif de treurigheid die ik wel voel weg in het gesprek . Ik ben misschien gewogen en te licht bevonden, maar mijn eigenwaarde is nog intact. Hoofd omhoog en hou ’t droog. Er komt een leeftijd dat je niet meer op de grond kan gaan liggen huilen omdat ze niet met je willen spelen. Stalken is daarna wellicht een optie, maar strafbaar.
Toch is er iets erger dan een blauwtje lopen. Geen blauwtje lopen. Omdat je het niet hebt geprobeerd. De meest interessante man in je leven komt twee keer in de week om 20.30u en lost dan in een uur een medisch raadsel voor je op (House) terwijl je op de bank zit en zapt. Terwijl er buiten een wereld op je wacht met ontmoetingen die langer dan een uur kunnen duren. Als je durft.
Maar hoe je het ook bekijkt, een blauwtje lopen is toch een deuk in je pakje boter. Misschien zou er een EHBB moeten zijn. Een Eerste Hulp Bij Blauwtjes opdat de afgewezene nog in de spiegel kan kijken met een 'ik mag er best zijn’. Als House daar eens iets voor kan bedenken...
Septembereditie www.mvlife.nl/magazine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten