Mariska de Groot (1974), fluisterdichter. Haar taalgebruik is eenvoudig en toch gelaagd. Haar woordvondsten zijn vernieuwend, gekunsteldheid of clichés ontbreken. In de uitvoering van haar fluisterdichterschap als straattheater of op festivals ontpopt Mariska zich als een ontwapend kunstenaar. Staand op een ladder fluistert zij gedichten in het oor. Geeft de luisteraar zich gewonnen, dan is dit een betoverende presentatievorm. Poëzie, gedichten, light verse, vrij werk en toegepaste kunst.
Jij denkt dat ik voor je koffie kom. Maar ik kom voor je lepeltje. Lepeltje lepeltje
Posts tonen met het label Ruimte voor de rivier. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Ruimte voor de rivier. Alle posts tonen
