Twittergedichten
'Uit het leven gegrepen' in 140 tekens

Feest is geweest

Verschaalde afwas

Verstomde stemmen

Echoënd in duf hoofd

Tijd om op te ruimen

Let's get the party started

Met een sopje

               

Teenslippers

Moestuin

Vogelnesten

Aardbeien

Aspergetijd

Zwaluwzwermen

Muggenstift

Én ik doe aan de lijn:

Zal wel bijna zomer zijn

Hij scheert zich voor de eerste keer

Ik kijk slechts

Tussen tafellaken en servet

Hij schaamt zich dood

Onder mijn natte ogen-blik

Groot

Vlindertuin

Wie van bloemen en het geluid
Van zoemen houdt
Van vlinderslag en vingerhoedskruid...
Treedt binnen door beschutte poort
Een geheime tuin wordt er onthuld

Voetje voor voetje over het pad
Tussen aardbeienveldje
En klein hoefblad
Een kikker die springt
Ineens ver van de stad
Waar niemand zich stoort
En alles groeit

Ochtendprinses

De wekker gaat
Hij sluipt geluidloos
Als een ninja van de trap
Zij heeft sonar en roept luid
'Grote bed, grote bed' ...
 
Het is half zes, begint de dag
Samen met mama
Soezen in het grote bed

Haar duim slurpend
Haar pony kroelend
Is ze onze liefste ochtendprinses

 

Bankjes

Bankjes

 

Elke keer als ik er loop

Telkens wanneer ik er weer eens fiets
Valt mijn oog op dat hout
Zoveel goeds en beetje fout
Planken gebouwd voor stille hoop

Wat zouden de bankjes
Langs de IJssel
In het park
Onderweg met blik vooruit
Over al die mensen kunnen verhalen

Van het zitten
Van het spelen
De passanten
Nooit vervelen
Al die woorden
Alle talen

Zo gezegd en zo gezwegen

Van de Poolse en haar heimwee
Van de jongens met hun weed
Van de opa met zijn kleinkind
Vol vriendinnen en sigaretjes
Kleine leed, geheimen en gedeelde kleine pretjes

Moment vervlogen, niet meer te achterhalen

In de zon en in de regen
Alleen de bankjes
Zullen blijven
Zullen blijven zwijgen
En daarin nimmer falen

 

Mariska de Groot, fluisterdichter

 

 

 

Herfst in de lucht

Kliko en de onverwachte redder

Kliko en de onverwachte held

Niet elke held
Rijdt op een paard
Vecht met een draak
Nooit uitgeteld

Ook een vuilnisman

Kan op een dag
Een redder zijn
Heel onverwacht

Zo hoorde hij op ophaaldag

Zacht ‘oink oink oink’
Waar stilte lag
Zijn hart maakte een sprong
Toen hij onder het afval een cavia zag

Het scharminkel met een slechte start

Sprong uit de bak
Recht in zijn hart
Waarna hij hem in veiligheid bracht

Daar kreeg het beest een geuzennaam
‘Kliko’ mocht hij heten
De dierenarts maakte hem weer heel
Opdat we niet vergeten

Kliko blijkt een kleine boef

Hij heeft mijn hart gestolen
Wij noemen hem nu Joepie
Joepie, vier het leven!

Van fluitekruid tot boterbloem

Van fluitekruid tot boterbloem

 

Het park was een wolk

Van fluitenkruid en boterbloem

Ik kon het niet weerstaan

 

Onder een oude kastanjeboom

De rose kaarsen fier rechtop

Legde ik me neer

Ik staarde door het witte kant

Het groene bladerdek

Naar de blauwe lucht

 

‘Zo zou de hemel zijn,

Als je haar bedacht’, dacht ik

En hoopte ineens intens

dat mijn jas niet vies werd

 

Van even hemels weer aards mens