Als mijn blik
Een zwerm vogels vangt
Dan hoor ik even
Stille muziek
Fluisterpoëzie
Mijn hart
Kloppen in mijn borst
Een fractie van een seconde
Daarna weer
Blik op de weg
Over het water
Een voetganger
Een stoplicht
Een vrachtwagen met acht banden
Er rest slechts
Een vaag gevoel
Van onbestemde heimwee
En verlangen
Naar een volgende zwerm
Zwerm mijn gedachten mee
Vlieg mijn gevoel
Beweeg zuchten in de lucht
Opdat ik lichter adem
Bij elke teug
Een fractie van een seconde
Vrij
Ooohw, ik ben zo fan van dit filmpje, het lijkt me fantastisch om dit in het echt te zien. Zwermen vogels roeren me ten diepste..!
Mariska de Groot (1974), fluisterdichter. Haar taalgebruik is eenvoudig en toch gelaagd. Haar woordvondsten zijn vernieuwend, gekunsteldheid of clichés ontbreken. In de uitvoering van haar fluisterdichterschap als straattheater of op festivals ontpopt Mariska zich als een ontwapend kunstenaar. Staand op een ladder fluistert zij gedichten in het oor. Geeft de luisteraar zich gewonnen, dan is dit een betoverende presentatievorm. Poëzie, gedichten, light verse, vrij werk en toegepaste kunst.
Jij denkt dat ik voor je koffie kom. Maar ik kom voor je lepeltje. Lepeltje lepeltje
zaterdag 24 maart 2012
vrijdag 17 februari 2012
Column vriendschap
Meisjes van dertig
Toen ik twintig was, vond ik vijftig oud. Met tegenzin liet ik me vallen over de drempel van dertig. Maar nu, hard op weg naar veertig, lijkt alles anders. Of moet ik zeggen: blijft zoveel hetzelfde. Gelukkig ontdekte ik dat al snel.
Ik was op een festival, Buitenkunst. ’s Avonds zat ik in het restaurant, waar ik mijn buik vulde met lekker eten en de stiltes met blikken van mijn lief. Aan een andere tafel zat een groep vrouwen. Ze waren moe, maar mooi. Ze lachten te hard. Hun lachen vroeg om omkijken en meegrinniken. Het was besmettelijk. Meisjes van vijftig.
Na salsales zit ik in het Burgerweeshuiscafé. Dorst! Mijn vriendin vertelt over een aanstaande reis naar Afrika. Haar ‘Afrikaanse mama’ haalt haar op. Ik vertel over mijn vakantie: moeders wil weer kamperen. We lachen, te hard. Herkenning en contrast. Mensen kijken om, ze weten niet waar het over gaat, maar grinniken onwillekeurig. Meisjes van dertig.
Sommige vrouwen reizen, andere kamperen. Sommige vrouwen ontmoeten een lief die blijft en anderen laten hem weer gaan. Kinderen, geen kinderen. Werk. Ouder worden. Dat is het leven dat je leidt en deelt met je vriendinnen.
Het is een geruststellende gedachte dat ondanks alles, vriendinnen altijd weer te hard zullen lachen. Dat we meisjes waren van twintig, meisjes werden van dertig en over twintig jaar nog bij elkaar aan tafel zitten en hoofden laten draaien. Dat we dan nog meisjes zijn. Meisjes om van te houden.
In het thema van de Boekenweek: column over vriendschap
Toen ik twintig was, vond ik vijftig oud. Met tegenzin liet ik me vallen over de drempel van dertig. Maar nu, hard op weg naar veertig, lijkt alles anders. Of moet ik zeggen: blijft zoveel hetzelfde. Gelukkig ontdekte ik dat al snel.
Ik was op een festival, Buitenkunst. ’s Avonds zat ik in het restaurant, waar ik mijn buik vulde met lekker eten en de stiltes met blikken van mijn lief. Aan een andere tafel zat een groep vrouwen. Ze waren moe, maar mooi. Ze lachten te hard. Hun lachen vroeg om omkijken en meegrinniken. Het was besmettelijk. Meisjes van vijftig.
Na salsales zit ik in het Burgerweeshuiscafé. Dorst! Mijn vriendin vertelt over een aanstaande reis naar Afrika. Haar ‘Afrikaanse mama’ haalt haar op. Ik vertel over mijn vakantie: moeders wil weer kamperen. We lachen, te hard. Herkenning en contrast. Mensen kijken om, ze weten niet waar het over gaat, maar grinniken onwillekeurig. Meisjes van dertig.
Sommige vrouwen reizen, andere kamperen. Sommige vrouwen ontmoeten een lief die blijft en anderen laten hem weer gaan. Kinderen, geen kinderen. Werk. Ouder worden. Dat is het leven dat je leidt en deelt met je vriendinnen.
Het is een geruststellende gedachte dat ondanks alles, vriendinnen altijd weer te hard zullen lachen. Dat we meisjes waren van twintig, meisjes werden van dertig en over twintig jaar nog bij elkaar aan tafel zitten en hoofden laten draaien. Dat we dan nog meisjes zijn. Meisjes om van te houden.
In het thema van de Boekenweek: column over vriendschap
zondag 5 februari 2012
Miniwereld
Miniwereld
In een miniatuurwereld
Rijdt een modeltrein
Leven kleine minimensjes
Met miniprobleempjes
Dragen kleine onderbroekjes
Nemen ministapjes
Maken samen minigrapjes
Wonen in kabouterhuisjes
Pakken een kleine kam
In hun lillihandjes
Met die kam met minitandjes
Halen ze miniklitjes
Van de kleine kinderkopjes
Hebben kleine miniluisjes
Varen met een miniboot
Over een niet te grote plas
Laten zachtjes minizuchtjes
Eindelijk aan de overtoom
Drinken met kleine slokjes
Zoete melk met room
Al die kleine minimensjes
In die kleine kabouthuisjes
Varend in hun minibootjes
Lopend op hun korte pootjes
Kennen geen grote liefdes
Maar ook slechts kleine smartjes
Tik tik tikjes als onder horlogeglas
Doen hun kleine hartjes
Door het maken van de kijkdoos voor Man bijt Hond, naar aanleiding van de oproep ben ik (tijdelijk?) in de ban van 'mini', minitiatuur, modelbouw en poppenhuizen. Gelukkig kan ik mijn ei en interesse ruim kwijt. Vandaag bezochten we museum het Valkenhof te (http://www.museumhetvalkhof.nl) Nijmegen. Hier was een tentoonstelling van Erik Sep (http://www.eriksep.nl) met een miniatuurstad. Helaas reed het modeltreintje niet, maar zijn werk was enorm inspirerend: sculpturen, vervreemding, architectonisch, verbinding...
Op 3 maart is de Man bijt Hond kijkdozen tentoonstelling: 85 inzendingen, ik kijk er enorm naar uit.
Nog meer mensen in de ban van mini:
http://www.miekewebdesign.nl/miekesminiwereld/ http://poppenhuisweblog.punt.nl/ Beide over poppenhuizen
http://hetmuizenhuis.blogspot.com/ Het muizenhuis, boek en blog:aanrader van Karina Schaapman, auteur en kunstenaar
http://www.madurodam.nl/ Hoogtepunt door klein te blijven: Madurodam!
In een miniatuurwereld
Rijdt een modeltrein
Leven kleine minimensjes
Met miniprobleempjes
Dragen kleine onderbroekjes
Nemen ministapjes
Maken samen minigrapjes
Wonen in kabouterhuisjes
Pakken een kleine kam
In hun lillihandjes
Met die kam met minitandjes
Halen ze miniklitjes
Van de kleine kinderkopjes
Hebben kleine miniluisjes
Varen met een miniboot
Over een niet te grote plas
Laten zachtjes minizuchtjes
Eindelijk aan de overtoom
Drinken met kleine slokjes
Zoete melk met room
Al die kleine minimensjes
In die kleine kabouthuisjes
Varend in hun minibootjes
Lopend op hun korte pootjes
Kennen geen grote liefdes
Maar ook slechts kleine smartjes
Tik tik tikjes als onder horlogeglas
Doen hun kleine hartjes
Door het maken van de kijkdoos voor Man bijt Hond, naar aanleiding van de oproep ben ik (tijdelijk?) in de ban van 'mini', minitiatuur, modelbouw en poppenhuizen. Gelukkig kan ik mijn ei en interesse ruim kwijt. Vandaag bezochten we museum het Valkenhof te (http://www.museumhetvalkhof.nl) Nijmegen. Hier was een tentoonstelling van Erik Sep (http://www.eriksep.nl) met een miniatuurstad. Helaas reed het modeltreintje niet, maar zijn werk was enorm inspirerend: sculpturen, vervreemding, architectonisch, verbinding...
Op 3 maart is de Man bijt Hond kijkdozen tentoonstelling: 85 inzendingen, ik kijk er enorm naar uit.
Nog meer mensen in de ban van mini:
http://www.miekewebdesign.nl/miekesminiwereld/ http://poppenhuisweblog.punt.nl/ Beide over poppenhuizen
http://hetmuizenhuis.blogspot.com/ Het muizenhuis, boek en blog:aanrader van Karina Schaapman, auteur en kunstenaar
http://www.madurodam.nl/ Hoogtepunt door klein te blijven: Madurodam!
Keukenkastjes vol
Keukenkastjes vol
Keukensponsjes
Afwaskwastjes
Emmer
Veger en blik
Oude hamstervoerbakjes
Blijven goed
Blijven staan
Eentje hoger
Bordjes, bekertjes
Pannenkoekenmix
Spagetti, rijst en couscous
Eentje lager, snoepkastje
Nootjes, rozijnen voor het bakken
Gummibeertjes die plakken
Een zak chips, verstopt
Niet pakken
Naar opzij
Lasagneschaal
Pannen, één met twee deksels
Of één deksel zonder pan
Springvorm voor taart
Hapjespan
Koekenpan
Braadpan
Breekt een glas
Ruimte in de kast
Keukensponsjes
Afwaskwastjes
Emmer
Veger en blik
Oude hamstervoerbakjes
Blijven goed
Blijven staan
Eentje hoger
Bordjes, bekertjes
Pannenkoekenmix
Spagetti, rijst en couscous
Eentje lager, snoepkastje
Nootjes, rozijnen voor het bakken
Gummibeertjes die plakken
Een zak chips, verstopt
Niet pakken
Naar opzij
Lasagneschaal
Pannen, één met twee deksels
Of één deksel zonder pan
Springvorm voor taart
Hapjespan
Koekenpan
Braadpan
Breekt een glas
Ruimte in de kast
woensdag 18 januari 2012
Hiaku modern sprookje in Schoon schip
zondag 15 januari 2012
Zoon dicht
Het is koud zonder jou
Ik kan niet slapen
Ik ril maar een beetje in mijn bed
Ik wou dat je hier was
Want dan dacht ik
Dan werd het weer warm
En de zon
Die ging weer schijnen
Sam de Groot, 10 jr, zoon fluisterdichter
Ik kan niet slapen
Ik ril maar een beetje in mijn bed
Ik wou dat je hier was
Want dan dacht ik
Dan werd het weer warm
En de zon
Die ging weer schijnen
Sam de Groot, 10 jr, zoon fluisterdichter
Labels:
kind en poezie kindergedicht
donderdag 8 december 2011
Filedebiele
Filedebiele
Bordje leeggegeten
Knoopjes dichtgedaan
Broodje kaas gesmeerd
Tas al ingepakt
Sleutel omgedraaid
En vooruit, karren maar
Stotterende streepjes
Zoeven langs de bomen
Radio staat aan
Op weg naar hot
Op weg naar her
Fileleed, het is zo ver
Op de A1
Zie ik een Pool
Ik zie een Tjech
Truck met LT
BMW met een D
Niet meer kijken, let op de weg
Vrouw op vier wielen
Rood, lippen stiften
Man op vier wielen
Even niks te doen
Vinger in je neus, vinger in je mond
Stoplicht weer op groen
Forensen zijn net mensen
Ander klein autoleed: wachten op het vertrek van Miss Piggy
Bordje leeggegeten
Knoopjes dichtgedaan
Broodje kaas gesmeerd
Tas al ingepakt
Sleutel omgedraaid
En vooruit, karren maar
Stotterende streepjes
Zoeven langs de bomen
Radio staat aan
Op weg naar hot
Op weg naar her
Fileleed, het is zo ver
Op de A1
Zie ik een Pool
Ik zie een Tjech
Truck met LT
BMW met een D
Niet meer kijken, let op de weg
Vrouw op vier wielen
Rood, lippen stiften
Man op vier wielen
Even niks te doen
Vinger in je neus, vinger in je mond
Stoplicht weer op groen
Forensen zijn net mensen
Ander klein autoleed: wachten op het vertrek van Miss Piggy
Abonneren op:
Posts (Atom)