Als mijn blik
Een zwerm vogels vangt
Dan hoor ik even
Stille muziek
Fluisterpoëzie
Mijn hart
Kloppen in mijn borst
Een fractie van een seconde
Daarna weer
Blik op de weg
Over het water
Een voetganger
Een stoplicht
Een vrachtwagen met acht banden
Er rest slechts
Een vaag gevoel
Van onbestemde heimwee
En verlangen
Naar een volgende zwerm
Zwerm mijn gedachten mee
Vlieg mijn gevoel
Beweeg zuchten in de lucht
Opdat ik lichter adem
Bij elke teug
Een fractie van een seconde
Vrij
Ooohw, ik ben zo fan van dit filmpje, het lijkt me fantastisch om dit in het echt te zien. Zwermen vogels roeren me ten diepste..!
Mariska de Groot (1974), fluisterdichter. Haar taalgebruik is eenvoudig en toch gelaagd. Haar woordvondsten zijn vernieuwend, gekunsteldheid of clichés ontbreken. In de uitvoering van haar fluisterdichterschap als straattheater of op festivals ontpopt Mariska zich als een ontwapend kunstenaar. Staand op een ladder fluistert zij gedichten in het oor. Geeft de luisteraar zich gewonnen, dan is dit een betoverende presentatievorm. Poëzie, gedichten, light verse, vrij werk en toegepaste kunst.
Jij denkt dat ik voor je koffie kom. Maar ik kom voor je lepeltje. Lepeltje lepeltje