De week van de eenzaamheid vindt plaats van 23 september t/m 1 oktober. Hieronder mijn (te laat) ingezonden bijdragen aan de gedichtenwedstrijd:
Single op salsa (haiku)
Ik doe aan salsa
Opdat iemand me vasthoudt
Elke week een uur
Leegte
Liever ben ik eenzaam
Met een lege maag
Omdat je dan in elk geval
Je honger nog kan stillen
Maar het resultaat blijft hetzelfde:
Gevuld met eenzaamheid
En weet je wat ook zo treurig is..?
Waarover zou ik kunnen schrijven?
De rol koekjes
De zak chips
De koelkast
Net zo leeg als de avonden
De afstandbediening
De telefoon
Alles onder handbereik
Gelukkig, er is wel geluid
Alles doet het
Behalve ik
http://www.eenzaamheid.info/
Mariska de Groot (1974), fluisterdichter. Haar taalgebruik is eenvoudig en toch gelaagd. Haar woordvondsten zijn vernieuwend, gekunsteldheid of clichés ontbreken. In de uitvoering van haar fluisterdichterschap als straattheater of op festivals ontpopt Mariska zich als een ontwapend kunstenaar. Staand op een ladder fluistert zij gedichten in het oor. Geeft de luisteraar zich gewonnen, dan is dit een betoverende presentatievorm. Poëzie, gedichten, light verse, vrij werk en toegepaste kunst.
Jij denkt dat ik voor je koffie kom. Maar ik kom voor je lepeltje. Lepeltje lepeltje
zaterdag 24 september 2011
Achter glas
Er passeert een bruine jas
Zonder hoofd
Ik zie de buurman die zijn deur afsloot
Er dwarrelt fijnstof door de straat
Witte mist van de tegelzaag
Werk in uitvoering
Ik brei een sjaal voor mij
Achter glas
Een grijze oude mannenjas
Een blauwe oma met een wagen
Ze duwt een onzichtbaar maar vast leuk kind
Alleen de buurman die de deur afsloot
Heeft een hoofd
Hij kan mij zien
Door dezelfde kier of spleet
Plakplastic
Passerende ogen niet ontmoeten
Het is één recht, één averrecht
Alleen de buurman die de deur afsloot
Die was niet onthoofd
Zonder hoofd
Ik zie de buurman die zijn deur afsloot
Er dwarrelt fijnstof door de straat
Witte mist van de tegelzaag
Werk in uitvoering
Ik brei een sjaal voor mij
Achter glas
Een grijze oude mannenjas
Een blauwe oma met een wagen
Ze duwt een onzichtbaar maar vast leuk kind
Alleen de buurman die de deur afsloot
Heeft een hoofd
Hij kan mij zien
Door dezelfde kier of spleet
Plakplastic
Passerende ogen niet ontmoeten
Het is één recht, één averrecht
Alleen de buurman die de deur afsloot
Die was niet onthoofd
Abonneren op:
Posts (Atom)